EenInterventionele katheteris een gespecialiseerd medisch apparaat dat wordt gebruikt in minimaal invasieve procedures om hartaandoeningen te behandelen of te repareren.
Voordat u in de details van interventionele katheters duikt, is het belangrijk om hartkatheterisatie te begrijpen. Hartkatheterisatie, of gewoon "hartkath", is een minimaal invasieve diagnostische en therapeutische procedure. Tijdens deze procedure plaatst een arts een dunne, flexibele buis die een katheter wordt genoemd in een bloedvat, meestal in de arm, lies of nek. De katheter wordt vervolgens door de bloedbaan naar het hart geleid met behulp van röntgenbeeldvorming.
Visualiseer de binnenkant van het hart en bloedvaten.
Meet de bloeddruk en zuurstofniveaus in de hartkamers.
Verzamel bloedmonsters uit het hart.
Therapeutische procedures uitvoeren om hartaandoeningen te behandelen.
Een interventionele katheter is een specifiek type katheter dat is ontworpen voor therapeutische doeleinden. In tegenstelling tot diagnostische katheters, die voornamelijk worden gebruikt om informatie over het hart te verzamelen, zijn interventionele katheters uitgerust met gereedschappen of apparaten waarmee artsen hartaandoeningen direct kunnen behandelen.
Angioplastiek en stentplaatsing: om vernauwde of geblokkeerde slagaders te openen.
Valvuloplastiek: om hartkleppen te repareren die niet goed openen of sluiten.
Atriale septumdefect (ASS) sluiting: om gaten af te sluiten tussen de twee bovenste kamers van het hart.
Patent ductus arteriosus (PDA) sluiting: om een abnormaal bloedvatverbinding te sluiten tussen de aorta en longslagader, meestal aanwezig bij zuigelingen met aangeboren hartziekte.
Radiofrequente ablatie: om aritmieën (onregelmatige hartslagen) te behandelen door weefsel te vernietigen dat het onregelmatige ritme veroorzaakt.
Interventionele katheters zijn zeer gespecialiseerd en kunnen in verschillende vormen en maten worden verkregen, afhankelijk van de procedure waarvoor ze zijn ontworpen. Ze zijn meestal uitgerust met functies zoals ballonnen, stents, spoelen of andere apparaten die kunnen worden ingezet zodra de katheter de gewenste locatie in het hart bereikt.
Toegang: de arts krijgt toegang tot een bloedvat, meestal in de arm, lies of nek, en plaatst een schede (een kleine buis) om een opening te creëren die groot genoeg is om de katheter te laten passeren.
Begeleiding: met behulp van röntgenbeeldvorming (fluoroscopie) leidt de arts de katheter door de bloedbaan naar het hart.
Positionering: Zodra de katheter de gewenste locatie bereikt, kan de arts contrastkleurstof gebruiken om de visualisatie van de hartstructuren te verbeteren en de juiste positionering te garanderen.
Behandeling: Afhankelijk van de procedure kan de arts een ballon opblazen om een vernauwde slagader te openen, een stent in te zetten om de slagader open te houden, een gat met een apparaat te sluiten of radiofrequentie -energie te gebruiken om weefsel te ablateren.
Monitoring: na de procedure zal de arts de vitale tekenen en hartfunctie van de patiënt nauwlettend volgen om ervoor te zorgen dat de behandeling succesvol was en er geen complicaties zijn.
Interventionele katheterProcedures bieden verschillende voordelen ten opzichte van traditionele openhartchirurgie, waaronder:
Minimaal invasief: deze procedures vereisen slechts kleine incisies, waardoor de hersteltijd en de pijn worden verkort.
Lager risico: het risico op complicaties, zoals infectie en bloedingen, is over het algemeen lager bij interventionele katheterprocedures.
Korter verblijf in het ziekenhuis: patiënten hebben vaak een korter verblijf in het ziekenhuis nodig en herstellen sneller.
Verbeterde resultaten: in veel gevallen kunnen procedures voor interventionele katheter de hartfunctie en kwaliteit van leven verbeteren.
